نجوا
وقتی که اینجا نمی شود حتی تا عروج ساده کبوتر بالا رفت از من سراغ آسمان را نگیر، وقتی اینجا انسان یعنی فقط سی و هفت درجه وجود از من مپرس جبرئیل یا ابلیس کدامیک فرشته اند دیگر به من نگاه نکن حالا راحت تر شبیه کودکی هایم می شوم شبیه وقتی که آسمان یعنی صعود مسخره بادبادک انسان یعنی مهره دار خونگرم و عشق یعنی فقط سه حرف و یک بخش حالا راحتم بگذار دیگر حریم آرزو هایم بعض کرده است
شاداب عالی پور
نوشته شده در شنبه 87/4/1ساعت
4:57 عصر توسط کوثر شهنی نظرات ( ) |
| Design By : Pichak |
About
کوثر شهنی
خبرنگاری به رنگ "آبی" هستم. برای بیان ناگفته هایم، قلم، تنها وسیله ارتباطی من است، ولی هنگامی که آن را در دست می گیرم، افکار و کلامم همچون دو آدمی که می خواهند با هم از دری عبور کنند، گاهی با یکدیگر برخورد می کنند و در آستانه درب می مانند، اما هیچ کس و هیچ چیز نمی تواند مرا از بیان کلامم بازدارد.با حرف زدن، کلامم این امکان را می یابد تا حد کافی به ملایمت و یا به جنون برسد.
خبرنگاری به رنگ "آبی" هستم. برای بیان ناگفته هایم، قلم، تنها وسیله ارتباطی من است، ولی هنگامی که آن را در دست می گیرم، افکار و کلامم همچون دو آدمی که می خواهند با هم از دری عبور کنند، گاهی با یکدیگر برخورد می کنند و در آستانه درب می مانند، اما هیچ کس و هیچ چیز نمی تواند مرا از بیان کلامم بازدارد.با حرف زدن، کلامم این امکان را می یابد تا حد کافی به ملایمت و یا به جنون برسد.
