نجوا
حدسم بیش از یک رسوب ساده نبود ولی، بهانه ام خیال شد تراویدی... و تمام قصه به حقیقت پیوست. و حالا وقتی همه جا تاریک می شود، تنها چشمهایت است که مانند یک پری سرچشمه ای را بوجود می آورد: نیمی نور و نیمی حقیقت نگاهت که سهم سبزی شد در این دنیای سیمانی
نوشته شده در دوشنبه 86/12/6ساعت
9:34 صبح توسط کوثر شهنی نظرات ( ) |
| Design By : Pichak |
About
کوثر شهنی
خبرنگاری به رنگ "آبی" هستم. برای بیان ناگفته هایم، قلم، تنها وسیله ارتباطی من است، ولی هنگامی که آن را در دست می گیرم، افکار و کلامم همچون دو آدمی که می خواهند با هم از دری عبور کنند، گاهی با یکدیگر برخورد می کنند و در آستانه درب می مانند، اما هیچ کس و هیچ چیز نمی تواند مرا از بیان کلامم بازدارد.با حرف زدن، کلامم این امکان را می یابد تا حد کافی به ملایمت و یا به جنون برسد.
خبرنگاری به رنگ "آبی" هستم. برای بیان ناگفته هایم، قلم، تنها وسیله ارتباطی من است، ولی هنگامی که آن را در دست می گیرم، افکار و کلامم همچون دو آدمی که می خواهند با هم از دری عبور کنند، گاهی با یکدیگر برخورد می کنند و در آستانه درب می مانند، اما هیچ کس و هیچ چیز نمی تواند مرا از بیان کلامم بازدارد.با حرف زدن، کلامم این امکان را می یابد تا حد کافی به ملایمت و یا به جنون برسد.
