نجوا
من زمان زیادی در سیرک زیسته ام به گمان من تن تو باید برای کسی باشد که روحش را برای تو عریان کرده است.
و همیشه و هر لحظه برای بندبازان روی ریسمان لرزنده نگران بودم.
اما این حقیقت را بگویم که مردم روی زمین استوار و گسترده
بیشتر از بند بازانی که روی ریسمان لرزنده هستند سقوط می کنند.
اما اگر روزی دل به مردی آفتابگونه بستی
با او یکدل باش و براستی او را دوست بدار.
دخترم، هیچکس و هیچ چیز را
در این جهان نمیتوان یافت که شایسته تر از آن باشد
که دختری حتی ناخن پایش را عریان کند
برهنگی بیماری عصر ماست
بخشی از وصیت چارلی چاپلین به دخترش جرالدین.
نوشته شده در دوشنبه 89/4/28ساعت
3:45 عصر توسط کوثر شهنی نظرات ( ) |
| Design By : Pichak |
About
کوثر شهنی
خبرنگاری به رنگ "آبی" هستم. برای بیان ناگفته هایم، قلم، تنها وسیله ارتباطی من است، ولی هنگامی که آن را در دست می گیرم، افکار و کلامم همچون دو آدمی که می خواهند با هم از دری عبور کنند، گاهی با یکدیگر برخورد می کنند و در آستانه درب می مانند، اما هیچ کس و هیچ چیز نمی تواند مرا از بیان کلامم بازدارد.با حرف زدن، کلامم این امکان را می یابد تا حد کافی به ملایمت و یا به جنون برسد.
خبرنگاری به رنگ "آبی" هستم. برای بیان ناگفته هایم، قلم، تنها وسیله ارتباطی من است، ولی هنگامی که آن را در دست می گیرم، افکار و کلامم همچون دو آدمی که می خواهند با هم از دری عبور کنند، گاهی با یکدیگر برخورد می کنند و در آستانه درب می مانند، اما هیچ کس و هیچ چیز نمی تواند مرا از بیان کلامم بازدارد.با حرف زدن، کلامم این امکان را می یابد تا حد کافی به ملایمت و یا به جنون برسد.
