همدل عزيز! قلمت مرا پرواز داد به کهکشان خوزستان؛ به کارون و آبادان و به خرمشهر و مسجدسليمان، به آنجا که روزي عشق و خون از کارونش جاري بود و امروز زلال اشک از ديدگان مردمش! به آنجا که روزگاري ميزبان بمب هاي شيميايي بود و امروز ميزبان ريزگردهاي بي هويت! دلم فشرد از اين غمت و به دلم نشست زيبايي قلمت. مي ستايمت.